Sensiz Ölmek Olacak İş Değil

Bilirim kan tutar her yanını ,
Yokluğun, yokluğuma büyük imtihan Züleyha...


Yitik bir yalnızlık nöbetinden çıkmış gibiyim.
Her yanım kutup ayazı şu ilkbahar mevsiminde.
Sağa dönsem silüetin,
Sola dönsem o intizarlar barındıran sesin.
Yorgunum;
affeyle şu meczubu, gönlüne as beni Züleyha...


Karanlığa düştüm,
Gölgem bile kayıplar listesinde ön sırada
Aradım aradım da bulamadım adının geçtiği şiirleri
Bir kalem tutuşturdu elime yaradan;
Yaz dedi berduş...
Yazdıkça adını; kendimden azalıyorum Züleyha

Şimdi güneşin gözlerine değiyor gözlerim
gece yıldızlarla söyleşiyor aciz kelimelerim.
Bazen denizin üstünde yürüyorum sensiz,
bazen kuru toprakta bitiyor adımlarım
kimsesizlik içinde seninle çoğalıyor sevinçlerim.
dön yüzünü mehtaba;
oradayım.
Bir selamı çok görme Züleyha....

sabah ezanıyla başlıyor çekilen çileler,
bir şiir uçuruyorum güvercin kanadında.
sonsuzluk babında,
her satırı kan kırmızı senin adında.
bir cümlesini al koynuna,
bu sevinci çok görme; bana bahşeyle Züleyha...

Beden ölümü gerçekleşmiş bir cenazeden farkım yok artık.
ruhum yaşasa kaç yazar şu sensizlik mevsiminde.
tırnaklarımla kazdım mezarımı
kendimi gömdüm toprağına;
ruhum sende kalsın Züleyha

Yusuf'un olmaktı tüm hayalim
kadrini bilemediğim kaderim buna engel miydi bilemedim.
hergün bin kere ölmeyi denedim;
ölemedim.
bir sözünle var ettin şiirirmi
bir sözünle kır kalemimii ZÜLEYHA

Yokluğun yokluğma minnettar değil, sensiz ölmek olacak iş değil......