Sensiz Olmuyor

Gözlerimden süzülüp düşen acı damlalarım
Amansız vurunca içime düşüyor omuzlarım
Destursuz hırçınlaşıp taşıyor ummanlarım
Halsiz kulaçlarımla boğuluyorum bilesin

Gün doğmuyor hazana döndü dört mevsimim
Açmaya yüz tutarken soldu içimde çiçeklerim
Gelsin derken gökkuşağıma sekizinci rengim
Hey hat... gönül kuşağım açılmıyor bilesin

İhanet rüzgarlarında umudumla savruluyorum
Yüreğim buz tutuyor bakışlarımla donuyorum
Filizlerime düşen çiğ tanesinde bile üşüyorum
Sensiz doğan güneş ısıtmıyor içimi bilesin

Bırakıp yelkenlerimi zamansız esen rüzgarlara
Koyu karanlığında dalıyor gözlerim ufuklara
Hergün kabuslar içinde uyanırken sabahlara
Ben düşlerdeki öpüşünü istiyorum bilesin