Sensiz Yaşanmiyor Nazli Ceylanim

Hasta düştüm feryadımdan zarımdan
Küle döndüm bağrımdaki harımdan
Ağlar oldum gözümdeki zorumdan
Sensiz yaşanmıyor nazlı ceylanım

Meyil verme yaban ellere gönlüm
Güvenme ha tükenir tatlı ömrün
Taze güldüm kuru dallara döndüm
Sensiz yaşanmıyor nazlı ceylanım

Ayaz vurdu ısınmıyor yar sinem
Kapım çalmaz sorulmaz yareler
Nerde dostlar gelmiyor ki yarenler
Sensiz yaşanmıyor nazlı ceylanım

Gece görmez gözlerim ayda yok hale
Hilal küskün hayli şaştı bu hale
Güneş doğmaz açmaz çiçeği lale
Sensiz yaşanmıyor nazlı ceylanım

Büyüttüm sevdamı tırnaktan dişten
Uyanmam bir daha seraptan düşten
Damlalar süzüldü ansız gidişten
Sensiz yaşanmıyor nazlı ceylanım

Masum sevdam dünlerimle zıtlaştı
Duymaz yürek bu günlerde kıtlaştı
Mısra durdu türkülerim matlaştı
Sensiz yaşanmıyor nazlı ceylanım

Tut elimden yeşil yaprak solmadan
Yetiş nazlım ecel haber salmadan
Al koynuna kara toprak sarmadan
Sensiz yaşanmıyor nazlı ceylanım

Hasret vurur yüreğime tak etti
Kara gurbet umudumu tüketti
Yüce dağlar yollarımı yok etti
Sensiz yaşanmıyor nazlı ceylanım

Dağ başında batar akşam güneşi
Yok nazlımın Amasya'da bir eşi
Sensin benim yüreğimin tek eşi
Sensiz yaşanmıyor nazlı ceylanım

Şehzade'nin bakmadılar yaşına
Su kattılar ekmeğine aşına
Ölür isem mezarımın başına
Gülmedi yaz benim nazlı ceylanım