Sensizlik

Sensizlik bir seçimdi
Hüzünleşmesi mevsimlerin
Gözleri toprağa dikili bedenin
Başkalaşan düşüncelerin
Biçimlenişiydi
Dünyanın

Sensizlik yokluk, yoksullukla eş
Çilekeş bir yaşamın
365 kere tekrar etmesi
Ve her senenin.
Kırlarında
Sonsuz mutluluk vad eden
Tenimde iz sürerken,
Çekilip gitmesi
Ellerinin

Sensizlik, dalgasını geçmesidir
Dünyanın benimle
Kader denen tiyatroda
Sahnelenmesi fütursuzca
Gözlerini alaşağı eder,
Hisleri
Ne kadar yabancı olsada o an
Mutlaka bir yerlerde
Terk edilmişlik bulunur
Seyredenlerin

Sensizlik damgasını vurur,
Duvarlara
Aynada vurulur her sabah,
Yüzüme
İştahım kesilir, yiyemem
Ne giysem, üzerime yakıştıramam
Beni düzeltecek bilmem ki,
Birisi ne zaman bulunur
Yok ki!
İnsafıda yok bu
Gidişlerin

Sensizlik, karmakarışık
Yarını bilememek gibi
Bir sonraki ana dokunamamak
Serseriliğin sonu
Hükümsüzlüğün bitişi
Aşkın göçüşü
İçine çekilişi, iç çekişi hislerimle,
Hücrelerimin

Sensizlik bir seçimdi,
Ama benim seçimim değil