Sevgilinin Baş Harfinde Çarmıha Gerilmeydi Vebalim

-----




-Kentin esir alınmış ufkuna perde çekiyor güneş
Devrik cümlelere kısılır lehçeler-

Kalleş bir bıçağın sapından akardı dilenci ruhum
Örtünse her yorganın altında
Tenim hep çıplak kalırdı sevgili bakışında
İçim suskunsa aldanmayın haa..
Susuşum, susmadıklarıma isyandır


Ağlamaklı oluyorum bilesiniz her yağmurda
Ağlamaklı olurum her bulut geçişinde
Bağnaz yasaklı siyasetti mahpusluğuma düşen
Ben miydim yoksa
Benden öte ruhum muydu iç yerimde üşüyen


Sırrım ve öykünen aşk yüreğimin en derininde
Lacivert gecenin koyağında izbe yemin
İçim çekiliyor med-cezrin yozunda
Elime dolanmış çığlıklar var


Ey berduş ömrüm
Takvasına as ellerinin kabulsuz dualarını
Cennet kovumu meyveyse seni cezb eden
Ademsen eğer Havva duvağında
Kuma göm endaze biçimselliğindeki duygularını


Yaralı bir kartalın gölgesinde eriyor tenim
Acı bir öpüşün yaşmağı sarar dudaklarımı
Islığıma yapışan o eski şarkı
Z/amansız kahkahalar artığı
Ey gökyüzü bulutlarını ferah tut
Gözlerim her zamanki gibi
Hep buğulu
Hep n/emli


-Kentin esir alınmış ufkuna perde çekiyor güneş
Devrik cümlelere kısılır lehçeler-
Dilim ahraz
Oysa konuşmadan duruşum b/aşkaydı
Gölgeler birikir düşlerime
Hoyrat eller s/arar kabuk bağlamayan yaralarımı
Sevgilinin baş harfinde çarmıha gerilmeydi vebalim