Sevgiliye Mektup

Yaşamak kimin umurunda olurdu sevgili

Gözlerinde ölmek olsaydı eğer.

Aşk diye kahır çeken yüreğimin

İsyanı tutuşur avuçlarıma şimdi

Sensiz geçen her saniyenin

Bedelini ödüyor şimdi gözyaşlarım

Dudaklarım şahit olsun ki !

Dilimden dökülen  her söz 

Senin için bir dua idi.

Hiç vazgeçmedi senden anılar

Hiç terk etmedi beni yaşananlar

Siyah beyazdı, kör kütüktü

İçimde kopan fırtına

Bırakmadı beni senli tüm duygular.

Sükut ettim
Gam doldu yüreğime
Gözlerine değdi değeli gözlerim
Sende kör oldum
Aşk'ın şarabını içtim içeli
Sende yok oldum.
Bütün bildiklerimi unuttum
Doğrular yalana karıştı
Gerçekler hayale dönüştü
Yerle bir oldu bende alem
Sükut ettim durdum.
Ben o eski ben değilim artık

Şimdi yanmış bir mektubun külü gibiyim

Solmuş bir gülün rengi gibiyim

Her gece içimde bir gemi kalkar meçhule

Bir bilinmeze doğru yol alıyorum.

Ne söylesem kar etmez yüreğine bilirim

Ben susarak ta  sevmeyi  öğrendim.

Ben uzaktan da sevmeyi öğrendim.

10.09 izmir