Sevgiliyye

Kehribar sarısı
Ve kum kumralı
Kokusunda yedi karanfil
Ellerinde rengarenk kavuştaklar
Ve zarif sesi ardından
Kayboluyordu insan
Yalnızlıklar arasından
Gül cemalî
Avuçlarında mutluluğa son ayet
Ve tüm gündüzler
Ve geceler
Aylar, yıldızlar şahidinde
yaşıyordu insan
Sevda'nın arkasından
Ipek kirpikleri
Ve binbir bahara gebe gözleri
Ve incecik Gözyaşları
Ve tüm çizgileri her kapanışına inat
Uzun soluğuna çektiği sigarası
Ve her nefesine karışan o puslu duman gözünde
Görüyordu insan,
Acının aynısından...
Gündüzün Ay'ı
Gecenin Güneş'i
Sıcağın soğuğu
Soğuğun sıcağı
8. Renk
8. Nota
Ve bir o kadar da cennet cehennem...
İmkansıza inat bir Hürriyetle yaşayan
Denize pul
Pula balık
Balığa yelken
İnsana aşk
Aşka kanıt
Ve bir o kadar da devrim içinde yaşayan
Ve özgürlük
Ve esirliğim...
Ve her şarkı bitti denildiğinde,
Ben en güzeliyim diye yine başlayanım...
Her şeysin yokluğun ardında,
Her şeysin Varlığın yanında...
En güzel fâni cennetsin
Böylesine Karanlığın Ardından...
Ve
En sevgilisin
İbrahim'in Gül bahçeleri arasında...







E F T E L Y A...
(Akdeniz'i cebinde taşıyan kız..)