Tahammül Edememe Sanatı
Saçlarına dolanan ay ışığıyla aydınlatıyorum yatağımı
İtaatkar masallar yazıyorum bizim için
İçinde kötü karakterlerim asla barınamadığı
Çünkü
Kalbimin
Kavuşmadan önceki olası aksaklıklara yok hiç tahammülü
Lanetlendim farkındayım
Olsun
Senin için koynuna sokulup çaldım o tanrıçanın güçlerini
Şimdi pişmanlık zamanı değil
Parmaklarımda kaderi yaratma gücü geziniyor
Birer birer tasarlayıp öreceğim geleceğimizi
Dedim ya
Kavuşmadan önceki olası aksaklıklara kalbimin yok hiç tahammülü
Bak
Bir masal yazıyorum bizim için
Başı da sonu da hep aynı
Bütün yolların sana çıktığı
Yenilmekten zevk aldığım tek oyun sensin
Her oyunumun sensin galiba
Gerçeğe dair her şeyi zevkle inkar ettiren
Gurur duyduğum saplantılı fikrimin tek sahibi
Kınasınlar beni
Masalları kirlettin
Oyunları bozdun desinler hiç umurumda değil
Tanrıçaların masumiyetini çalan o sefil
En büyük günahı işleyip Tanrı’nın katından kovulan kansız sensin diyerek taşlasınlar
Zerre umrumda değil inan ki
And olsun
Bedeli sebebinden ağır geldi demeyecek dilim
Mürekkebi kanım olsa da
Son bir masal yazacağım bizim için
Güllerin dikenlerinin bile çiçek açtığı
Dedim ya sevdiğim
Kavuşmadan önceki olası aksaklıklara kalbimin yok hiç tahammülü
Keşke gerçekten çalınabilseydi o tanrının güçleri de çok şeyi değiştirebilseydik günümüz geleceğinde aşk şiiri gibi dursa da hafiften isyan vardı sanki bugüne tebrik ve sevgimle Menekşe hanım