Sevilen Bir Kadın İçin Yazılmış Sone - 1

Zaman aktı da aktı ömründen onca sene,
Yalnız, beni yormadı hasret denilen zulmün.
Öyle ya, güzelliğin düştüğü o gölgene,
Lütfedip dilersen ki, tüm benliğim kabulün.

Bir ışık yeter; belki bir eyvah, gözlerinden!
Yine de görürüm ben umudun her rengini.
İşte o vakit sende sevinirsin, derinden...
Tut ki! Hayat bulursun, bilsen bende dengini.

Kâh bu heves götürür yarına, pek muamma;
Kâh bir günahı sarar, hayalini kurarsın.
Yetmediyse bunca söz, diyeceğim yok amma:
Nur sevda! Söyle şimdi, bâhtın nereye varsın?

Ya saltanat süreyim o hummalı sâdânla,
Ya da sensiz öleyim, yeter ki beni anla...