Sevsem Gideceksin

Sen,
Sen,
sen sevgili,
Sevsem çekip gideceksin,
Ve unutacaksın,
Sanki hiç olmamışım gibi...

Dudaklarındaki tebessümler,
Hiç bırakmayacak yerini zamansız hüzünlere,
Bakışlarındaki o parıltı,
Silinmeyecek,
En koyu siyah gecelerde bile...

Sanki hiç yaşamamışsın gibi,
Sana her aşk,
Olacak tıpkı ilki...

Ah sevgili,
Sen,
Sen,
seni özlemesem,
Hiç gelmeyeceksin,
Hep gideceksin, benden...

Geride ne bir adres bırakacaksın,
Ne de bir fotoğraf.
Sadece benim uydurduğum bir masal kalacak,
Ve o masalı saklayan tozlu bir raf,
Yıllanmış hatıralarımın miras kaldığı,
Yeri meçhul,
Hüzne aşina bir mahzende..

Bazen de,
Şiir olacaksın,
Kalemin öpüştü herhangi bir kağıda,
Karşılıksız bir sevda
Karşılığında yalnızlığı bırakırcasına avuçlarıma,
Adının ölümsüzlüğü sindireceğim mısralarıma...

Sen,
Sen sevgili,
Renga renk elbiselerinle,
Bahardan bir parçasın mevsimler içinde...
Saçların güneşin ışıltısından bir zerre,
Kokun yasemin,
Tenin gecenin karanlığa beyaz bir gölge...

Sevsem,
Gideceksin,
Ardına bile bakmayacaksın belki de...

Özlesem,
Öleceğim,
Dirilteceksin umutlarımı,
Sabahın bu mahşer gününde...

Dön gel,
Sen,
Sen,
Gökyüzümün en uzak yıldızı,
Dilemeye korkuyorum seni,
Hani kayıp gidersin diye,
Koybuluşlarımın içine...

Hem dilesem de gelmeyeceksin,
O yüzden,
Dillendiriyorum suskunluğumu,
Şiir oluyorsun,
Adı duyulmamış şairlerin dizelerinde...

Sen,
Sen sevgili,
Ufukta beliren günbatımı kızıllıkları izle
Ve hatırla az biraz,
Hani bir aşk borcun vardı bana, mazide...



Sen,
Sen sevgili,
Seveceğim seni,
Gideceksin,

Git,
Ama bitme...