Şeytanın Gör Dediği
Şeytan gör dedi,
Ama ben
Gözlerimi kapadım.
Korkusuzdum
Çünkü,
Bildiğim tüm duaların şefaatçiliğiydi sığındığım...
Bir baktım ki yapayalnızım...
Öyleyse;
Dudağımda mühürlediğim tüm sevişmeleri
Ve kapalı kapılar ardına kilitlediğim arsız gülüşleri
Şimdi gün yüzüne çıkarma zamanı...
İster dinle;
İster tıka kulaklarını duymak istemediğin gerçekliğe,
Bilmezden gelsen de;
Besmelesiz açılan duvak günahından
Bir anlık cinnet söylemlerine meyletmekte bakışlarım.
Farkındayım;
Yeşertmek ne kadar imkânsızsa bozkır kifayetsizliğinde fidanları
Diz(e)lerimin arasına mavi sıkıştırmak da o kadar imkânsız
Ne yaparsam yapayım maviye alışamıyor hüzne batmış bakışlarım...
Şehvet çocuklarının
Alın damarı çoktan çatlamış söylemleriyle
Rüzgâra karşı hiç yüksünmeden sövüyorum...
/Deliye sorulur mu hiç ahvali?
Halimi soranlara gülüyorum.../
Bak işte;
Titreyerek sönüyor etrafımdaki yol gösteren son ışıklar,
Yüzünde el yordamıyla gezintiye çıkabileceğim hiç kimsem yok.
Arta kalan birkaç kelimem de ölüme adanıyor...
Şimdi ben;
Atacaksam kendimi dünyevi boşluğa
Bir cami şerefesinden olmalı diyorum.
Belki dibe vuracakken
Bir ana rahmine düşer
Bu unutulmuş bakışlarım...
Ya da kim bilir
Gerekte kalmaz
Nasılsa katli vaciptir bu izansızın...
Ama kim ne derse desin,
Gülümsemelerden mahrum kalmış çocukluğumun
Jiletlenen kollarından akıyor ruhum...
Arta kalanını
Malikin şahitliğinde
Hem de haraç mezat
Göğsümden emzirdiğim o cisimsiz ifrite satıyorum...
............................
Bunları bilerek
Şimdi beni yeniden yargıla...
Emin ol
Bunu,
Aksi sırdaki mavilere hasret esrik sıfatım gibi
Bunu arsız ölümü bekler gibi bekliyorum...
Sabırsızlıkla...
Temmuz'2009 Aydın....
yürek; amâ tutkunuysa aşk şapşal eder insanı 😡 romanlardaki leylâ/mecnun olur birden beden...
/ahh! o aldanışlar/
oysa dokunsan çıldırasıya arsızdır dudak şuleleri ya sonrası pişmanlığa gem vurmuş buzul mavilikler
şu imgeyi almadan geçemeyeceğim!!!
''Diz(e)lerimin arasına mavi sıkıştırmak da o kadar imkânsız'' kaç gözü düşürür bu imge, kaç sızıyı asiller yanan yürekde...
ve sonrası kendini var etme oyunları dibe vurmuşluktan ana rahmin-e kadar isyannn
bir şiir d e l i r i r m i yazarken EVET DELİRİR. buyrun ispatı;
''Gülümsemelerden mahrum kalmış çocukluğumun Jiletlenen kollarından akıyor ruhum...''
Bir aşk ancak bu kadar dik durur. Sorguya tekrar yargıya açık.
HİC ŞİİR OKUMAYI SEVMEYEN BEN... BU SÖZLER COK FARKLI İCİNDE BEN VARIM SANKİ AYNI ANDA KONUSMUS GİBİ KALP KALBE KARSI GİBİ TEBRİKLER HARİKAYDI... Belki dibe vuracakken Bir ana rahmine düşer Bu unutulmuş bakışlarım... ŞU SÖZLERİN VURGULANIŞI GERCEKTEN COK GÜZELDİ...
Ya da kim bilir Gerekte kalmaz Nasılsa katli vaciptir bu izansızın...
Ama kim ne derse desin, Gülümsemelerden mahrum kalmış çocukluğumun Jiletlenen kollarından akıyor ruhum...
Arta kalanını Malikin şahitliğinde Hem de haraç mezat Göğsümden emzirdiğim o cisimsiz ifrite satıyorum...
Zaten şiirinizi övmeye gerek yok.. Gereken değer Şiirkolik tarafından layıkı ile verilmiş. Dünden incilerin bir incisi olmuş. TEBRİKLER... Başarılar..👍👍👍👍
Şimdi ben; Atacaksam kendimi dünyevi boşluğa Bir cami şerefesinden olmalı diyorum. Belki dibe vuracakken Bir ana rahmine düşer Bu unutulmuş bakışlarım...
gerçekten etkileyici dizelerdi,soluksuz kaldım bi an..kendimi buldğum dizeler de oldu,kendimden nefrettiğim de..bütünüyle çok etkileyecidi tbrk ederim eywl
te kelimeyle mükemmel ellerinize sağlık👍👍👍👍👍👍👍👍👍