Şiire Yemin Olsun Ki

Şiir beni yaksın ki,
Züleyha olan benim!
Sırat köprülerden geçtim,
Öyle dar, öyle düşecek gibi.
Yanarak yürüdüm gözlerine...

Eyvahım olsun ki,
Seni ben için zindana atamadım.
Yüreğinde yandım,
Seni ısıtamadım...

Şimdi zindanım!
Yusuf'un yükünü de bana bıraktın.
Rüyalar bile yasak burda,
Gecesi olmayan zamanlara kaldım,
Bir vesile yok kurtuluşuma...

Şiir canımı alsın ki,
Leyla benim gözlerim!
Hasretinle gözlerimi Dicle'ye verdim.
Öyle yağmurlu, öyle şimşekler gibi.
Ağlayarak adandım sözlerine...

Ağrılarım sonum olsun ki,
Değil çöl, seni şehrime bile alamadım.
Bir ben miydim yasağın?
Hep yasaklandım...

Şimdi seyyahım!
Mecnun'un çilesini de bana bıraktın.
Seraplar bile yasak burda,
Gündüzü olmayan zamanlara kaldım.
Bir vesile yok kavuşmama!