Şiirkolik(akrostij)

(Ş)aşkın gözler, boş sayfa bir de tedirgin kalem
Ürkek ürkek bakıyor fırça sallayan eller
Kimisinde neşe var kimisindeyse matem
Hafif bir dokunuşla diriliyor tüm küller
Okudukça kendinden bir şey buluyor âlem
Şaşkın gözler boş sayfa bir de tedirgin kalem

(İ)mbat esiyor hafif, yalıyor dalgaları
Keşiften dönüyor bak şiir yüklü tayfalar
Sirenleri boğmaca, ilham yüklü ağları
Kavuşanlar güleçtir bekleyenler hep ağlar
Yaylası koyu yeşil, sis içinde dağları
İmbat esiyor hafif yalıyor dalgaları

(İ)ncileri döküyor masum istiridyeler
Ağaçların dalları rüzgârlarına teslim
Eline hâkim olan bakarsın arşı deler
Çölleri vadi yapan her şeyin başı ilim
Hayallere renk katar doğada hadiseler
İncilerini döküyor masum istiridyeler

(R)azı mısın ey şehir bu gece eğlenelim
Söndür ışıklarını, körebe ol bul beni
Ya da parlat her yanı halimize gülelim
Bu gece sarhoş edip uyutacağım seni
Her insan biraz deli, bazen giriyor yelim
Razı mısın ey şehir bu gece eğlenelim

(K)anayanım ne varsa şiirle sarıyorum
Şarkılar bile hisli çalmıyor şiir kadar
Bazen aç karna bazen tok karna alıyorum
Günde üç öğün yeter fazlası kalbe zarar
Öyle vakit geliyor her yerden kanıyorum
Kanayanım ne varsa şiirle sarıyorum

(O)ynuyor kalemiyle bir ipte laf cambazı
En vahşi hayvan bile biran evcilleşiyor
Birkaç ozan sözüyle âşık ediyor sazı
Tozlu mektuplar bir gün anıları deşiyor
Ne kadar nefret etsen olmaz anı infazı
Oynuyor kalemiyle bir ipte laf cambazı

(L)af lafı açar dostum şiir şairi açar
Azı burada saklı çoğu kitaplarda var
Bir tılsımlı cümleyle ölü mezardan kaçar
Dertten devayı bulur şair hayatı anlar
Kaleminde mürekkep daim özgürlük saçar
Laf lafı açar dostum şiir şairi açar

(İ)şte geçiyor vakit durma anı yenile
Ömürden ömür yedik tok gidelim öteye
Baştanbaşa boyarız dünyayı şiir ile
Yazalım sayfalarca akıl bize hediye
Bizi yaşamış kılar birkaç kelime bile
İşte vakit geçiyor durma anı yenile

(K)olik bir şair düşün işte onlar bizleriz
Birkaç sözümüz vardır paylaştık beraberce
Hayatın ortasında bıraktık minik bir iz
Yürüdüğümüz yollar gül, olabildiğince
Yılmayalım arkadaş yazalım hayatı biz
Kolik bir şair düşün işte onlar bizleriz.

İlyas YAĞCI