Şiirsizlik

Karanlık yıldızlarla kucaklaşırken
Hüzünlü rüzgar fısıldar gönlümüze
Gizli bir öznenin koyu gölgesinde
Şiirsizlikten ölecek gibiyiz seninle

Bir yıldız batırırken kirpiklerini
Gecenin en derin yerine
Kara bulutlar dolaşır
Bağbozumu kıraç yüzlerimizde

Yüzümüzü ardımıza bıraktığımız
Ve ardına bakamadığımız her gece
Bu bir rüya diye yaslandığımız
Yalan kokan silik birer düşüz biz

Bakmayın bizim endişeli yüzümüze
Adlarınız bir dua ile üflenirken size

Bakarsınız bir sis çöker geceye
Bir yağmur ciseler inceden inceye
Bir tomurcuk dönüşürken filize
Filiz tutuşur aşkla tutunduğu ele

Hep öyle olsun ...

Gün doğsun yorulmadan defalarca
üzerinize
Yapraklarınız yeşerir büyürsünüz
böylece
Geceler gelsin olsun size bir dinlence
Gelecek güzel günler beklesin sizi
sessizce

Ve siz korkmayın...
Şiirler izbe sokaklarda gezinse bile