Siyah-beyaz-sessiz

Küstürdüm
Denizime anlam katan martıyı
Sular kanadı
Sonra yaraları kabuk bağladı
Suya yazmıştım hüzünleri
Alıp götürsün diye
Taşıyamadı
Gecelerce ağladı...
İnceldi duygularım iyice
Kopmasına ramak kaldı
Bir düğüm attım inadına
Tam orta yerine
Canımı acıtacağını bile bile
Aldım telefonu elime
Özlemden kavrulsa da sesim sesine
Bir yanık türkü olsan da dilimde
Olmadı...
Basamadım sen yazılı tuşlara bir türlü
Cesaretim üşüdü...
Düştü ahize elimden
Siyah- beyaz ve sessiz bir film gibi
Usulca öptü sesim sesini
Duyamadın...

Naime ÖZEREN