Sokak Lambası

Sokak Lambası

Hep merak ettim

Çizebilir miydim acaba

Dışarı kustuğum dumanın

Işıkla birleşmesinden oluşan

Kargaşadaki seni

Belli belirsiz...

Belki de şarkı yazardım sana

Biraz sana benzesin isterdim

İçtiğim suyun

Aksak ayağı üstünde

Dağınık yatağımın...

Zifiri karanlık saçlarında

Yolunu kaybeder ellerim

Ne idüğü belirsiz

Parmak ucu hissizliğim

Zamansız!


Göç eden sigara dumanı

Gözlerine sis gibi çöküyor,

Parmaklarına bırakırken izini

Burnum ucu yangın yeri ...

Nadasa bıraktığım meraklarımla

Blues dinleyerek keyif alırken

Yabancılığıma yancı düşürüyorum kendimi

Çözülemeyen hayat problemi

Profesörün dilinde çözümünü arıyor

"Anlamayacaksın seveceksin!! " diyor

Bizans ilahisi,

Sanat musikisiyle sevişirken

Saçları ve bıyığının beyazı

Rakıya meydan okuyor

Sağlamasını alıyor

Tek atımlık buzsuz hayatımızın... 


Soğuk biraz üşüyorum

Çaktırmadan havaya,

Tepemdeki sokak lambası

Güneş gibi davranıyor

Kuantum ikililiğine takılmadan

Isıtmak için beni,

Görücü usulü tanışmaların

Üçüncü tekil şahsı,

Hiç haberi olmadan...

Serinde sevdim oysa

Güneşe çıkmadan

Günün gece yarısında hep

Sokak lambası biliyordu

Serde sevmek birini

Ağzı kapatılmış çığlık gibi

Yansımaz çukur dibindeki aksi...


Tanışmadığımdan

İyi biri olduğumu işitiyorum

Otururken bir başıma...

Sipariş edilmeyen mutluluk

Masamda yer bulma telaşında...

Sırtımı sıvazlıyor bir kadın

Müziğin hatırına...

Mutlu hissetmek

Ortak davası olurken herkesin

Gece el veriyor güne...

İçkiler tükeniyor

Veda hazırlığı etrafta kol geziyor...

Gün mahmurluk doğururken

Gecenin koynu kollarını açmış

Bekliyor bedenimi...


Sırtımı sıvazladım

Yüzümü okşadım sert ellerimle,

Öptüm yanaklarımdan

Kendime iyi davranma yüceliği

Sızlattı içimi...

Yüreğime ninni gibi işleyen

Türküyü mırıldadım sevdiğim

Uyuturken düşlerimi beşiğinde

Bu saatlerde düşer hep

Omuzlarımın adelesine

Tanıdık bir ağırlık

Yastığım, yorganım, düşlerim

Yer etmiş etim, kemiğim ağrısı

Tuzlu suyun kerameti

Çalınmış ayaklarım

Öpülmemiş yanaklarım

Yüzünü dönmek ister

Aşkla uzatılan dudağa

Süveterimin kapattığı

Suç unsuru önlüğüm

Eğreti dururken maviliğine

Karıncaların kahramanı

Birkaç kelebeğin

Ortak sevgilisi olurum...

Elleri uçurtma ipinde masumiyet

Sarılıp kalır

Çocukluğumun boynuna...


Hafiflesem,

Yağsam denizlere

Yağsam sadece...

Karışsam sulara bir damla

Sadece yağsam

Hafiflesem...

13 Ekim 2025 9 şiiri var.
Yorumlar (5)
  • 24 gün önce

    Çok güzel şiir. Orta kısımlardan başlayıp, son pasajlara doğru duygusunu derinden okura hissettiren hissiyat; daha da dozunu artırarak ivme kazanmış.

    Kendi ile son derece barışık bir persona görüyoruz. Şarin de dediği gibi üşüyen elleriyle bile kendi sırtını sıvazlayan, yalnızlığına kat kat gocuklar giydirirken de; aynadaki yorgun yüzünü tebessümle uğurlamasını bilen, bu da yetmezmiş gibi bir de yanağından makas koparan, sabırlı, erdemli ve güçlü bir duruş sergiliyor.

    Tebrikler Saygılar

  • 49 gün önce

    İç monologlar biter mi hiç; ütopik bir dünya ile realite arasındaki git gellerin labirentine düşmüşse insan..?

    Buruk bir yalnızlık duygusunun iç çekişiydi imgeler, Nasıl da anlaşılır, nasıl da tanıdık bir sokak...

    Tebrikler olsun, şair Saygıyla, sağlıcakla.