Soluğu Kesen Veda

kapımda savrulan
hangi baharın hüznü,şu yaprak
doluşurken bahçeme
beni de savuracak
ayaklarımın altında fay kırıları mevcut
tabaka tabaka,oyuk yarıklar
ve rastgele patlamaya meğilli vücut

bir sükunet ki
hayra alamet değil
başımda ötüşen kuş sürüleri
bilmem neyin habercisi
kuzeyden gelen esinti
beni alabora edecek gibi

hıçkırıklarım çoğalıyor
boğazımda zehirli bir düğüm
yutsam boğulacağım
tükürsem taşacak yarıklar
bu bir darbe olmalı
hazırlıksız,savunmasız
üstüme kefen mi giydirecek
yoksa şu insafsız

hayır

soluğumu kesmesin bu veda
ilk başlarda,adı tutkuydu,alışkanlıktı güya
bağımlı bıraktı damarlarımı
her gün sevgi enjekte eden şırınga
sevmedim başımda ötüşen sürüleri
ister adı kanka kuşu olsun,ister kara karga
ben duaya uzatmıştım avuçlarımı
hüzün,
dağıt bulutlarını

henüz hazır değilim
ölümü bekler halim mi var
çek kefeni üstümden
soluğumu kesmesin bu zamansız veda.