Son Durak

Yapraklar üşüyordu
Benim kadar olmasa da
Bulutlar da yalnızdı

Yıldızları özlüyor
Gökyüzü bugün
Benim için ağlıyor
Yalnızlık soğuktu
Üşüyordum

Ben otobüs bekliyordum
Otobüs ise durağa küs
gelmiyordu...

Tüm ışıklar
Daha parlaktı sanki
Yalnız sokaklar
Böcek seslerini destekliyordu

Ben otobüs bekliyordum
İçindeyse bol makyajlı insanlar
Beni beğenmiyordu...

Öğrenciler yaşlı bir atkıya sığınmış
Atkıysa naftalin kokuyor
Son bahar yaprakları soğuğun habercisi
Rüzgar ise yalnızlığın telaşında

Ben durakta bekliyordum,
Otobüs ise teğet geçiyor
Yalnızlığa dalmışım
Otobüsü kaçırıyorum...

Kadın anlaşılmaya çalışıyordu
Adamın ise böyle bir çabası yok
Otobüs uzaktan geliyordu
İçinde kimse yok...

Ben durakta bekliyordum
Durak ise beni bekliyor
Tüm kalabalıkları almış
Yalnızlığa karşı direniyor...

Kır saçları bereden sarkmış,
Tel tel ortaya dökülüyor,
Kıdemli bir saat koluna yakışmış
Teknolojiye kafa tutuyor...

Otobüs beni bekliyordu,
Ben ise seni
Sen beni unutmuştun,
Şoför ise gaza basmaya meyilli

Her şey telafi edilesi
Çok yalnız akşamlarda
Bir otobüs durağında
Kulağımda ustamın sesi;
"Yol bir yere gitmez
o bir susma biçimidir
soğuk bir taşıtın uğultusunda"