Son Mektubum Sevgili

Sana bir hediye göndereceğim
Belki kanadı kırık bir güvercin iletecek
Belkide bir nehir kenarında bekle diyeceğim
Ulaşılması zor engebeler aşacak
Yırtına yırtına göndereceğim



Bu mektubu sakla sevdiğim
İçinde mürekkep kususu değil sadece
Aldığım nefesin sen koktuğunu hissedeceksin
Avuçlarımın içindeki saf mutluluğu gönderiyorum
Gözümden bir damla yaş akmış olabilir
O damlayı öp benim için
Gözlerimin sureti işte bu
Yokluğunda yaşanan anlarımın ıspatıdır sana
Kirlenmemiş bir sevgiyle sana sesleniyorum
Yazıları küçüklü büyüklüdür eğri büğrüdür elbette
Heyecanıma vermeni istiyorum
Bilirsin adının baş harfiyle gecen bütün herşey heyecanlandırır beni
Saçlarını çok özledim
Dalga kıran gibi vururdu çünkü yüzüme
Denize benyezen daha bir deniz gibiydin
Nedense bir damla daha akıyor sevgilim
Aldırma buda geçen sensizliğin özlemidir
Pusuya yatmış birkere ayrılık yolları
Senden gelen bir yolcu daha yok gittin gideli
Bu mektup ulaşılmazlığınadır sevgili
Belki bir mezar taşının mermeri
Belkide bir şiir kitabında adım serseri
Yonca bakışlarını özledim
Bulunması en güç dört yapraklım benim
Mevsimlerimin vazgeçilmez gök kuşağı
Rengarenk bahçelerimin eşsiz mabedi
Yazarken kırılan kalemimi bile değiştirmedim
Parmağımdan kana buladım yazdım harflerini
Sen büyük sevdamın gelinciği
Kör bir bıcak gibi kesiliyor sensiz saniyelerim
Ebediyen bana sarılsaydı köklerin
Salkım salkım aşılansaydım sana
Keşke diyar diyar gezmeseydim
Arıyorum
Kokun hala üzerinde kirli gömleğimin
Bir yerlerlerden tedarik ediyorum hayalini
Allahıma yalvarıyorum
Rüyalarıma senle yatıyorum sevgili
Bu zından karası gecelerimin nuru
Dört duvar üstümden geçiyor sensiz
Eziyor karabasanlar bedenimi
İsyan etmek şeytanın işi
Ben yastığıma sarılıp sabır kanaviçesi
Cama vuran yağmuru sen sanıyorum
Az kırmadım penceremden hırçın düşleri
Ellerim az kesilmedi
Bileklerimden akan binlerce damla kan
Az kırmızıya boyamadı beyaz renkleri
Alabora oluyorum sensiz okyanuslarda
Üşüyorum nefesim buzgibi oluyor
Gözlerimdeki neşe bile yok artık
Dünyam tamamen kör
Cesaret edemedim açmaya sen gittin gideli
Bu direnişi son demleridir belki de ömrümün
Şakağımdaki ağrılar yokluğunda daha bi belirgin
Yüreğimdeki kuş gözlerinden öpsün
Kaybettim
Kaybettim senden sonra bütün hazinemi
Bir avuç toprağına razıydım sevgili
Aynı safta aynı yerde bir yerim olsaydı şimdi
Kendim ellerimle kapatırdım
Bakmaya doyamadığın gözlerimi

Azkaldı sevgili
Sana doya doya kavuşacağım zamana az kaldı
Son mektubum bu sevgili
Geride kalan sevgililere Şifaolsun
Gerçek sevgi
Değeri beş dakkalık zevklere verilmemeli



Habib Göktuna