Son Mevsim

Düşmeye bile takati kalmamış
sararan solgun, kuru yapraklar gibi,
süzüle süzüle düşüyorum

yıllar geçmiş üzerinden
işte bir başka mevsim;

sürükleniyorum ıssız sokaklarda
içimde bir de gölgesi
duyulur rüzgarın küf kokan hırçın sesi
yanaklarımda saçlarımı dağıtan busesi.

en sevdiğim mevsimde, yok olan mevsim
kurumuş dudaklarımdan hiç eksilmedi
bu yok olan mevsim içinde senin sesin

istemez miyim geri gelse güzel dün
şimdi ise aynı dün aynı hüzün.
belki isteyerek veya istemeyerek
bu gün kim bilir, kimleri üzer ?
bu mevsimde beni de bu ayaz büzer

o mevsim adını yazmıştım,
simli okkayla sol içime
göğsüme saplanan,
yaydaki okun kırık ucuna
dürüp büküp koydum,
kara sevdanı da gönül çıkıma
onca geçen mevsimde hatıralar asla, ölmedi

gözlerim doluyor canlanırken
mazimdeki o gençlik yılları,

bazen mutluluk yaşanmış,
bazen buruk bir acı,
kayıp aşkımı hatırlattı yok olan mevsim

mazide kalmış eski hayaller, buruk hisler,
beni senden aldı yokluğunda geçen mevsimler

yılar sonra aradan geçen yok olan mevsim
hala sol iç cebimde saklanıyor
bana gülümseyen o eski resmin

( 07 Ağustos 2010 )