Son Sözün
Sen gül döken bir aşka, kül eyleyen sürûru
Kirpiğime astığın azap mıydı son sözün
Ruhumun gökyüzüne yağan içli yağmuru
Susuz çöle döndüren serap mıydı son sözün
Geceleri göğsümde eriyor mum çiçeği
İnkâra râm edersin sevgi denen gerçeği
Sevdamı sınıyorsun var mı ki bir ölçeği
Gönlün kırgın teline mızrap mıydı son sözün
Tüllenen anıları umutlarıma sardım
Ben sana şiir gibi, şiirden öte yârdım
Yalnız senin kalbinin yurdunda bahtiyardım
Yıkılmış mabed gibi harap mıydı son sözün
Öfkeden prangalar vurdun ya düşlerime
Mutsuzluk vadisini serdin gülüşlerime
Kapılarını çarptın sana dönüşlerime
Duanı unuttuğun mihrap mıydı son sözün
Matemin perdesini çekiyorum dağıma
Hıçkıran bir dal gibi kırdığın otağıma
Kanatlarına küsmüş bülbül konmaz bağıma
Zehir katıp sunduğun şarap mıydı son sözün
Unutma bu kumrunun gamzeni sevdiğini
Badem çiçeklerinin tenine değdiğini
Yaşarken öldürdüğün, boynunu eğdiğini
Mezarıma serptiğin türap mıydı son sözün .
Züleyha Özbay Bilgiç
23.11.2020
Tebrik ederim güzel bir şiirdi...
kutlarım şaire hanım.
Tebrik ederim Züleyha şairim. 🍁
Günün şiiri olduğu için memnuniyet duydum, doğru bir seçim yapmışım.
Güzel bir final,biçim gayet iyi, kutlarım şair ...