Sona Kaç Var

şafağın rengini kırıyorsa yelkovanlar
sus !
zamana aşınan bir suikastın gizli tanığı olacağız, içimizde patlarken dinamitler

gel
gözlerimi bağla şimdi
gözlerinin rengini

el yordamında yürüyelim
uzun taş koridorları
şubat kadar soğuk
ve zindan kokulu

küf tutsun
ağır aksak adımlarımız
ihtiyar gözyaşları bırakalım demirden perdelere

hicaz hüzünler sarkarken
ufkumuzdaki yalnızlıklara
genzimizi yakan şarkılar söylensin o şehrin, o kuytularında

bakarsın faili meçhul cinayet olur öykümüz
tutulurken dilleri tüm şahitlerin
belki de idam mangası yaftalarına yazılır mor kalemlerle.


şimdi bak o siyah kadrana
kaça kaç var
ya da senden kaç kaldı


sönmeden son yıldız göğsünde
gidelim


şimdi,

şafağın rengini kırıyorsa yelkovanlar
zamana aşınan bir suikastın gizli tanığı olacağız, içimizde patlarken dinamitler...