Sorma

Umut çarşafına dolanan ekmek
Talan olur ortasından bölünür
Ardından zifiri karalar çekmek
Yurdumda insanlık kolay ölünür

Sorma sende kardeş akıbet böyle
Kadere karadır yazılar söyle/

Aldın mı tedbiri tebdili çaban
Bir cana bin canın yeter mi ola
Forsunla süslenmiş niyetin yakan
Acılar sözlerden biter mi ola

Sorarsan mimlenir suratın yüzün
Dilinde yaralar tırmalar gözün

Unutma insanlık kolay hafıza
Gün gelir arşınlar direkler çöker
Sende ki bilirim süper hafıza
Yakalar yırtılır umudu söker

Sorduğun yerlerde dikenler biter
Sendeki bu mangal herkese yeter

Hani dikilirdi acıdan yüzler
Sökük öyle derin unutulursun
Vicdan sepetinde bekleyen sözler
Soma tünelinde kurutulursun

Sorunca çiçekler dil döker sanma
Bu işte böylece küllenir sanma