Söyle Sevgili

Her gelişin,
bir gidişti aslında.
yine de
hep gelmeni istedim...
gideceğini bilerek...
yine de,
hep gelmeni istedim...

Bütün bilinmezliklerimde
bir tek seni bildim.
Sana tutundum.
Sana sığındım..
Tüm sevmelerimi
senin için kullandım
bir tek seni
sadece seni sevdim...
sen bende her şeydin
aldığım nefestin.
çok sevdiğim geceydin
çok sevdiğim yağmurdun.
neden
bu oyunda
sadece ben yoruldum.

yoktun işte.
senin bende var olduğun kadar
yoktun sen...
yine seni yokluğunla bile sevdim.
sendeki yarımları tamamlayarak sevdim..
bir tek kendimi sevmedim...
sen sevmedin diye...

Oysa sen;
gittin..
beni sende ,
beni mevsimsiz bırakarak gittin..
Batmıyor artık,
yanaklarımdaki gamzeler tenime..

oynuyorum sanki
iki kişilik bir oyunda
sen bitiren
ben bilmeyen
sen giden
ben bekleyen
oysa bilmeliydim
benim sendeki oyunumun
yıllar önce bittiğini...

Her gelişin,
bir gidişti aslında.
şimdi;
şiirlerimde yorgun artık
gecelere sensizliği yazmaktan
yüreğim yorgun,
yüreğim yangın yeri,
yüreğim sensiz..
sanki bitişlerin zamanındayım
her yanım sonbahar,
söyle sevgili
hangi mevsimim ben
söyle sevgili
Sen bende herşeyken
neden şimdi sessizliğim oldun...

gittin...
gelmeyeceksın biliyorum..
ama neden,
sen benden eksildikçe
ben sana çoğalıyorum..
oysa;
kayıp bir sevda bizimkisi.
ama neden
sen beni kaybettikçe
ben hep
hep seni buluyorum...