Sundurma Suları

Onun göğünde!

Aydınlık bilen bir kalemin

Dipnotunda ellerim hü yazarken

Olmuştu oysa karşı erik dalları

Hunnap fidanı güz bahçesi

Sakin ayrılıkların filiz dalı

Ne zaman ayaklarım dara düşer

Dizlerim isyan eder özümden

Bir çarmıha kilitlendi özüm

Ay parçam...

Dinletin dedim;

Benden gidenleri ona kalanları

Çekilme suları nidasında olan

Gözyaşı kovaları sardalya akını

Yüzümdeki ağlak zamanları

Saçlarımın belikleri çözer

Aynaya damlar yüzüm

Güne güler

Günebakan

Sağalmış yaraların hüznü

Yine olana garanti yok

Gelene mucize

İnanışın hükmünde

Sokaklara cam sektiren çocuk

Yine geç bu kapılardan

Üstüne çamur düşmeyen

Bilyelerin sekerken...

Çekinik sulara çiz

Kara aydınlığı

Bakışlarından...