Sürmeli Ceylan

bır avcı cıkmış tufek elınde
gonul dagı denılen o kohne yerde
arar durur surmelı ceylanı her yerde
vurmak ıster onu kalbının orta yerınden
derdın nedır soyle de bıleyım
ne ıstersın surmelı ceylanımdan benım
ateşlere mı attı gonlunu bır zalım
kanayan gonlune merhem vereyım
dınle be arkadaş kulak ver sesıme
uzme kendını boyle sebepsız yere
bırakmazlar kı dusunsn kendı kendıne
hak versın o da caresız sevenlere
bende duştum bır zamanlar senın derdıne
hala aynı dert benım de peşımde
vursam da ceylanı ne gecer elıme
dertlerım gelır yıne hep ust uste
dıyecegım sudur kı bırak kendı halıne
gun gelır o da anlar belkı de
onun gonlude duşerse bır zalıme
hak verır belkı de bızım gıbılere
benım gıbılere....