Suskun Gecenin Ertesinden

Kör ışığa tutuşurken parmakların
Seyreyle hüzün asılacak ölümün sehpasına idam misali
Şafak koşacak peşinden belki
Belki kara gün erteleri

Nedamet vuracak
Kör kurşun
Diz çökerken pişmanlık akşam secdesine

Duadan silinecek adım
Adım yoksul sofasında yoksun voltalarda
Yorarken hayali
İçimde adını sildiğim şarkılar

Saklanıp
İzbe karanlıklara
Yeni doğum kumruları gibi ahşap kiremitlerde
Islanırken mevsim şaşırtan yağmurlardan

Ağlayacaksın
Zifir köşelerde
Mahkûm edilmişliğin
Dilinde ağaç kavuklarına sakladığın şahadetin

Bensiz ölecek
Kara şiirler
Yontarken sen şehir yıldızlarını

Dudaklarında kızıl diş izleri
Saç renklerine çekeceksin
Uçsuz bir kuyudan artezyen kokularını

Kokmayacak öyle teninde
Tanrı kokuları

Öleceksin biliyorsun
Kor mermiler yutunca
Efsunlu sabahlarda

Çay kaşığında
Adımı arayacak gözlerin

Ben
Rüya şafaklarında sarılırken
Taze zıbınlara

Boş bir beşik sallayacak
Ninnilerin


Diline yapışacak
Lal gecenin
Yelkovanları
Kadranı kaçıran sabırlar dizeceksin isli tespihlere

Firavun masalları artacak geceye
Asasına kömür sürdüğün
Dervişten kaçıracaksın yalan gözlerini

Ama...