Suskunluk Vadisi

bahar vurgunu dalında
dansa durur
düş kaçkını avare diken
yüreğinde büyür soğuk taçyaprakları

bakışları solar çiğ damlasındaki ışıltıda
karanlığı fısıldar kulağına yıldızlar
kendi aksinde durur zaman
ışık susar

söz tutunamaz kendine
düşer
nahoş bir seda kalır gök kubbede
hiçbir rüzgar kanatlandırmaz sessizliği
hiçbir parıltı ulaşmaz kuytularına
beyhude yakarışını toprağa karıştırır
gül

bağrında üşür güneş
kül deryasında yıkanır ömrün alevi
ölüm susar

18 haziran 2009