Susmak Bir Eylemdir
Belkide artık sevecek bir şey kalmamıştır Rabtan başka
Hayat sus pus bir perdedir
İlerledikçe kapanışlara.
Yaşamın en güzel yanları
Matemsiz razı olduğumuz anları
-Bu
Son damlalar-
Hani kimsenin nasılsın demediği
O kayıp zamanlarımızda
Suskun ağıtlarla
Kayıplarımızı ararken
Dillerimizin yokluğunu keşfetmekti fetihlerimizi
Çığlıklar atarken yürek boşluğuna iki kaburga arası
Gönül yarası
Üflenerek gelmiştik ruhumuza
Emanet hariç
Birtek yol bizimdi
Dilde sözcük yoktur yürekte çoksa yara
Her suskunluk kabullenmeye değildir
Beyhude uçuşur kelimeler kifayet girdabında
Her kifayet manaya kafi
Değildir.
Sen sana sor bir daha sor
Her manayı sine-i Rahmânda bulda
Anla ki suskunluklarımız beyhude değildir
Çok sessiz bir istasyondan
Geçiyorum şimdi
Hastalık gibi
Sadece uzaktan sar, sarıl bana
Göğsünü
iki kaburga arası
Gönül yarası
Bulaşmasın...
Tcpassenger_ierdogan
Kalabalıklar içinde herkes, kendiyle kendini yaşar. Ve bu arayış süreci ölene kadar sürecek. Biz kendimizi fark ettiğimizde, ışıklar sönecek ve karanlıkta sadece kendi olmanın, var olabilmenin yansıması olacak. Etrafımızdaki insanlar ise biz kendi karanlığımızı delene kadar bize yoldaş, arkadaş, fikirdaş vs olacaklar. Tasavvufi yönü ağır basan bir şiir okudum. Tebrik ediyorum İsmail bey. Güzeldi. 🌾🌺