Tam da Böyle Gidilir

İşte tam da böyle gidilir
Sessiz değil, en seslisinden, en bağırarak,
En haykırarak, en yalnızlığımı yüzüme vurarak
Bu cümleler öyle tanıdık ki,
Öyle bilindik geliyor ki,
Daha önce de yaşanmış gibi...

Güzel cümleler kurma giderken,
Bahane etmene gerek yok bir şeyleri,
Gidiyorum sadece demen de yeterdi,
Bahaneler daha mı az acıtacak canımı
Daha mı az üzüleceğim sanıyorsun
İnanmış gibi...

Sen gelirken biliyordum gideceğini,
Sen severken biliyordum
Göğsünde uyurken biliyordum gideceğini
O yüzden daha çok çekiyordum kokunu içime
O yüzden uyumuyordum tüm gece
Bir daha koklayamayacakmışım gibi

Yüreğimin tadı kaçtı,
Ne içsem kar etmez artık bana,
Sarhoş olsam da azalır mı gitmelerin
Biter mi giderken acıtmaların..
Hangi uyuşturucu uyutur acılarımı,
Hangisi unutturur
Hiç yaşanmamış gibi...

Lanet olası gözyaşlarım,
Akmadan kurtulamıyorum,
Öyle inatçılar ki, dökülmeden rahatlamıyorlar...
Gülümsemeye çalışıyorum, tuzlu ıslaklarım yayılsın diye,
Gözlerimin içinde,
Kaybolacak gibi...

Olmuyor, kaybolmuyor hiçbir şey,
Gözlerimin önünden...
Şimdi yaşanıyor gibi yaşıyorum seni..
Gitmeni, gelmeni,
Ama sen hep sonunda gidiyorsun,
Hiç gelmemiş gibi...

İşte tam da böyle biter,
Her şey aslında masalmış gibi,
Bir yalanmış gibi gider, biter..
İşte tam da böyle başlar tüm ayrılıklar,
Böyle biter tüm aşklar,
Hiç sevmemiş gibi...

(On Altı Ocak İki Bin On Bir 16:00)