Tanrıların İnsafı

Ay ...
Büyücü bir kadın gibi gizemli
Takıp Ardına götürüyor ışığını
Ben karanlık kalıyorum

Beynimin kıvrımlarında yokluğun
Ben peşinde sürgün kalıyorum
Bir derviş kadar inançlı
Bir mülteci kadar küfürbaz oluyorum
Musa'nın asasına sarılıyorum
Ayağımda yırtık çarık
Âdem'e sunulan her şey bana haram
Aldığım herşeye dairdir ki
İsa'nın çarmıhına geriliyorum

Ve senin bakışlarında can çekişen
Afrikalı bir çocuk oluyorum
Ey tanrım yeter diyorum
Ömer'in adaletine sığınıyorum

Şimdi bütün inançlardan sürgünüm
Kabul olmaz hiçbir duam
Başımı alıp avuçlarımın arasına
Kendimi tanrıların insafına bırakıyorum