Tayy-i Mekân

Sen bana seni bahşettin
Artık ölsem de gam değilim!

Sesin kesti yine soluğumu
Tayy-i mekân eyledin
Hep sen diyen ruhumu
Kapısı aralanmamış sözcükler
Döküldü yine dudaklarından
Adını seninle öğrendiğim
O nevbahar duygularından...

Ben adına aşk dedim!
Sen de ne sayarsan say!

Ve sözlerinin alesinden sıyrılıp gözlerime düştü ay
Artık karanlık değilim
Nemi kurudu kirpiklerimin
Bana seni bahşettin!

Mavinden tutundum enginliğine
Bir çocuktan miras kalan yüreğine
Sesine
S/özüne
Gün olası söylenecek
Umudunun türküsüne!
Bana bahşettiğin bedeli ömürlere değecek
Dinginliğine!

Tutundum!
Sen benim umudumsun!

Varsın üç beş efkâr çalsın kapımı
Varsın ellerime sığınsın hüzün
Yoluma dikilsin zifir karası
Uzağımda olsun o Yusuf yüzün
Ne çıkar!
Sen bana nefessin ya!

Varsın aklım kalbimle bozsun arayı
Varsın ayrılığın şimali kırsın dalımı
Varsan
Ki varsın
Dert etmem senden gayrıyı...

(mutlu zamanlardayım ve şiir yazmadım/eski sızılarımı uçurumlara bırakmanı seyre daldım !)