Tebeşir Uykusu

tebeşir tozlarına işlenmiş bir rüyaymış

ikimiz için inşa ettiğim

dönüp bakıyorum da

adına yarın dediğim yolculukta

ne kadar az yol almışım

benim gördüğüm

kusursuz bir yürüyüş idi sana yaklaşan

oysa

gidişinin siluetiymiş

yalnızlığıma uzaklardan göz kırpan

olmaz dediklerimin kabullenmişliğine

alıştıkça yüreğimin kuyuları

daha bir

gün yüzüne çıkıyor

rahatlığımın affa yeri olmayan cinayetinin izleri

biliyorum

büyütülebilecek onca şey varken

uykusuz kalmışlığı

büyük fedakarlık saydığım günlerde kaybettim seni

şimdi

adını kısaltarak söylediğim

sevili günlerden kalma hayallerim

bertaraf ediyor

yeni'm olabilecek her şeyi