Tıpkı Kuşlar Gibidir

Yaşadığın halde bazen çok uzak gelir hayat
Tıpkı kuşlar gibidir, uçulmuyor taşırken kırık bir kanat
İçten gelmiyor işte gülmek ağlamak, kaybolmuşken duygular yaşamak
Tam şurada göğzümün orta yerinde bir sancı, kaçılmıyor be kendinden hancı

Kaç kadeh devirdim, kaç gece bitirdim, kaç sayfa tükettim
Tam tamına kendi bildiğim beni diyemedim
Gelin dostlarım, yakınlarım, sorun bana ne fayda
Mühürlü dilim, ellerim, ne söylerim nede dökebilirim kağıda

Bıraktım ben kendimi hayata, zamanla bürünür saçlarım aka
Ne bırakıp gidene kıza bildim, nede silene
Ben hep kendime ettim şu temiz gönlü yaka yaka
Alıp başımı gidiyorum, dilek olay beni görene

Ben izlerim sizleri dostlarım, sevdalarım
Bende artık yanlızlar içinde yanlız yatanım
Ben çok severdim anacım, koşturmayı gül dolu bahçemizde
Taki batana kadardı, o güllerin dikenleri ellerime