Titrek Bir El...

Titrek bir elle yazıyorum
Maşukun yanağında lal olsun diye
Bir ucunu yakarak
Kalemi kırarak yazıyorum
Kurşuni tozlar bırakıyor
Sayfaların üzerine
Kelimelerden dökülen ıstırap






Titrek bir elle yazıyorum
Aşığın sevdasına yol olsun diye
Sazımın tellerinde kırılıyor mızrap
Türkünün son hecesinde ağlıyorum
Dokunuyor paslanmış yüreğime nağmeler
Uzun ince bir yolda, Fırat takılıyor dilime
Seher vakti yârin kapısında uyanıyorum
Seher vakti Ezo Gelin oluyor düşlerim






Titrek bir elle yazıyorum
Gece karabasan gibi çöküyor üzerime
Cümleler hep yarım kalıyor
Ünlem ve soru işaretleri sarmalıyor
Harfler sarkaç gibi dönüyorken beynimde
Üç noktalı sonlar yaşıyorum
Üç nokta da kayboluyor düşlerim






Titrek bir elle yazıyorum
Begonyam ölüyor bağrımın üstünde
Dünya dönüyor, giyotin oluyor hayat
Bir anlık ziya değiyor karanlığın üstüne
Anlık bir zaman çalınıyor ellerimden
Koşuyorum sonunu bilmediğim bir yola
Az ilerde tökezliyor dizlerim
Az ilerde ecel düşüyor önüme






Titrek bir elle yazıyorum
Mürekkebim değmiyor ostrakonun rengine
Palmiye yapraklarına çiziyorum ruhumu
Banibal'ın kitaplığında balçıklaşıyor bedenim
Bir papirüsün püskülüne takılıyor
Unutulmuş gözlerim
Perdenin içine sinen rüzgâr
Hışımla deviriyor hayallerimi
Ben akşamın ilk hecesinde kayboluyorum






Titrek bir elle yazıyorum
Yorgun bir dünya çiziyor yüreğim
Simurg oluyorum yalnız kaldığımda
Kendimi Gılgamış Destanı'nda buluyorum
Preveze önlerinde yalın kılıç bir levent
Kanije Kalesi'nde Tiryaki Hasan Paşa'yım
Uyan diyor kahırla gıcırdayan pencere
Tülleniyor mazimin şanlı izleri
Bir çölün tam ortasında kalıyorum
Tarihin beni unuttuğu noktada
Asırlardır hala yerimde sayıyorum






Titrek bir elle yazıyorum
Ürkek bakışlarımla kimse görmesin diye
Sanki ensemde, mahzun yaşlı göz
Beni izliyor sanıyorum
Bir çift namlu oluyor bakışlar
Yazının üzerine damlıyorum













Zekeriya EFİLOĞLU
Gaziantep
23.06.2008