Tünelin Ucunda Işık Var

nar ağacında dara çıkalım sevgili halkım

bakın ölmek dünyanın en kolay işidir 

gömlek ilikleriniz bir boyun mesafesinde 

bu uyanış kimliğinize çok sesli bir ölümden doğacak inanın

ben sizin gırtlağınızın adem elmasından üreyen bir kahkaha çalarak 

yeni ülkeler sınırlayacağım

yaşamak diyordunuz 

buyrun

linç edilmiş insan kalabalığında seke seke oyunlar kurun

çocuklar için ayyuka çıkan sesleri susturup 

toprağa kör / suya sağır

ateşe yağmur 

kadına cellat / adama idam

kendinize kuyu olmak için bu tekil çokluklarınız

sevmek diyen bilgeyi nerde olsa tanımayanın gözleridir bu şiir  

bu şiir dünyaya sonuncu gelişin penceresi 

ilkelden size bir ritüel aldım piyasaları alt üst ederek

kavimlerin çıktığı zıvanaya girdim üstelik

bakın yaşamanın astı üstü

lamı cimi 

bimi a101'i

kalitesi etiketi olmaz  

yaşamak bir ağaç gibi tek ve hür diyen şairin 

ormanını yakıyor cibiliyetiniz 

gelin sevgili halkım

 kollarımdan zehirli bir ahtapot doğurdum sizin için

siz nasıl da güzelsiniz 

nasıl da güzeldi elleriniz 

bir çiçeğin boynuna uzanırken

sonra aşk

sonra yaşamak olmalıyken meziyetiniz

kustunuz sevgili halkım 

içinizden bütün kötücül yanlarınızı 

bu yüzden en ırkçı sesimle buradayım

kahrolsun'lara koşuyor süt liman zamanlarım 

 şiirin rengini size imgeledim bu yüzden 

 bu şiir bir sesin yanılgısına uyaklanırken

 kavliniz de hâliniz de yerin yedi kat dibine 

açılın sevgili halkım 

bir ışığa koşsun serimin hoşluğu 

sizlerin ve sözlerin ötesine ses veriyorum sevgisiz halkım 

sevvv giii limmm 

 -sevgilim nerdesin ömrümün ikindisiyim- 

 (duy beni uzay boşluğu)   

hz.