Tutsak

güneş doğuyor hayale
buz kesmiş duygular saklı ücra köşelerde
çözüldüler
aktılar avuçlardan
kanayan yaraları kapattılar

kozalarından çıkmıştı kelebekler
uçuşuyorlar çarpa çarpa
sığmıyor bedene kalp
özgür olmak istiyor
sınırları çizme bu sefer
bırak, bırak süzülsün avuçlarından
en korktuğuna gitsin
istiyorsa mutluluğu
zulme de katlansın kalp
bırak, bırak uçup gitsin
süzülsün rüzgarından
konsun en titrek duruşuyla
en kırılgan dala
göze alıyorsa konduğu dalı kaybetmeyi
bırak,bırak bu sefer sadece onun sesini dinle


en güzel duygunun en mantıksız halidir aşk
izin verirsen yaşanmasına
kısa sürse de
herkes acısından gem vursa da
ömre en bedel mutluluktur o
izin vermessen ona
kapatırsan kapılarını
kazanmayı kaybedersin ömre en bedeli