Tuttuğumuz Dallar

Bir
Nokta dahi değiliz aslında
Yarattığımız
O
Koca koca
Tanrı/lar hariç,
Bizi bizden alıp götüren,
Bir yoklukta
Bir
Hiç
Yaparak,
Kendi kazdığımız
Çukurun hezimiyeti
Bir nevi
Karanlığa hapis olma icabı,
Der gibi sanki
Güneşi
Gördün de
Ne oldu yani,
Boyun gökyüzüne mi uzadı
O
Sırtındaki kamburlarla,
Kalbi tutsak
Tutarak
Can yoldaşı yüreğin
Hüzünlü bakışları arasında,
Ne sen bilirsin
Ne de ben
Bildiğim tek sey
Kendim ettim kendim buldum
Şarkısı gibi,
Notaları
Bozuk
Şu dünyada,
Yalanlar gerçek olsa,
Olsaydılar
Tuttuğumuz dallar
Çoktan kanat olurlardı...

* Berlin, 31.08.2022 *