Uçurtmayı Vurduk

Bak yine rüzgâra çarptı ömür
Savruldu kum misali
Islıklarla dağıttık
Son iklimi

Baharı tükettik
Zemheri nöbetini çağırdık
Üşüdük

Eylemlerimiz kirlendi
Hüzün çalan çilingir masasında
Yenildik

Zamanı gömdük o çürük masaya
Fikrimiz yosmalaştı
Zihnimizde o kara nokta

Öfkemizin başı döndü
Tökezlendi acılar
Unuttuk kavganın ana dilini

Kaldırımlar boşaldı
Feneri söndü sevdanın
Yandı o şairin kitapları eski bir şehir kütüphanesinde

Şiir koktu şafak
Üzüm koktuk biz
Kaypak, sigara soluğunda

Üfledik
Yetim hayalini
Darılttık gökyüzünü

Maviyi kirlettik
Sonra bulutu
Uçurtmayı vurduk, ağlattık çocuk düşlerini

Gebe kuşlar kaçıştı önce
Peşinde imansız göçler
Rodrigo'nun Gitar Konçertosu'nu çalıyor şimdi zaman, dinle

Şafağa geçirip boynunu
Gözlerini kaçırdığın yerde...