Uğurlama

Yapayalnız,
Hüzün yüzlü bir kadınım,
Elimde sana yazılmış bir şiir,
Her okuduğumda
Yüreğimi paslı bir makasla
Kesip geçiyor,
Tanrının laneti miydi?,
Hikmeti miydi?
Bilmiyorum.


Kirpiklerim vahalara su taşırken
Bilinmezliklerin içinde
Kayboluyorum...
Lamekan acıların içinde
Bir sen oluyorum,
Bir ben, ölüyorum...


Feryadım yedi kat yerin dibine ulaşıyor
Sana kanadığım her vakit,
Maverada isyan çiçekleri açtırıyor
Ölümcül bir acının pençesinde
Kıvranıyorum...


İltihapların içinden boşalıyorum
Sevgisiz kuşlar geçiyor penceremden,
Vicdanı çürümüş insanlar
Gönül penceremden bakıyor,
Acıya bile gülen insanlar görüyorum
Yüreğimdeki sevgiyi
Kusuyorum.


Her aşk ölümlüymüş,
Ölümün içinden geçiyorum.
Kanayarak, ağlayarak,
Acının sen halini
Her bir hücremde duyuyorum
Yüreğimi yakıyor gözyaşlarım,
Kirpik aralarım acıyor,
Bitiyorum, tükeniyorum.


Ey Aşk
Bitiş ve tükenişin Esaretli yüzü

Gözyaşları içinde

Seni de uğurluyorum,
Son yolculuğuna;

Duasız /Amensiz /Aminsiz.