Umudun Döşeği

Umudun döşeğine yattım,
Hayalimde uçuşuyor güvercinler,
Gagalarında zeytin dalı,
Dünyamızın üstünden uçup gidecekler.

Kör olası uykulu gözlerim,
Nemrud'un soyuna karşı ahraz olur dillerim,
Kommangene'de Göneş'e dönmüş çocukların,
Üstünden geçiyor kara bulutlar,
Yer suskun,gök suskun,
Yeri ve göğü inletiyor çığlıklar...

Ne dersin çocuk:Şimdi ağlama zamanı değil mi,
Değil mi ki değiyor sol göğsüme yivli kurşunlar,
Vuruyor kaburgamın arka duvarına,
Kanla yoğrulmuş parçacıklar,
Oluk oluk akıyor yere...

Tarihin burnundan akıyor sümükler,
Dedim ey yâr!Nereden geldi bu Firavunlar,
Tanrı'ya eş tutmuşlardı kendilerini,
Nice Yusufları atmışlardı zindanlara,
Yedi yıl Mısır'da ve bizde kıtlık var...

Tutankamon hala yaşıyor, çocuğum,
Ruhu geziniyor Anadolu'mun üstünde,
İkinci Ramses sanırım kalkmış mezarından,elinde kılıç,
Diyorlar ki:
Anadolu'ya akın var.

Hz.Musa'nın elinde Asa,
Kızıldeniz'i ha yardı,ha yaracak,
Uzatmış Asasını,
Kim öle,
Kim kala...

Yazılsın sür manşetten aşka boyun eğdiğimi,
Kim demiş sevgiye ihanet ettiğimi,
Yaralı gönlüm:İşte o kadar,
Şiirler ki ,dilin aynasıdır,
Hem gerçeği söyler,hem beni söyler ...

Yeryüzü/25/12/2025
Uhr:19:06