Unutulmuş Bir Sevda Kırıntısıyım

ahuzarım...

gözlerime hüzün iğneleyivermiştin
ve sana çok yakıştı demiştin
sonra sevmekten bahsettin
sevilmeyi öğrettin
bir bahar bahçeye açtın kapıları
sonra üzerimden kitledin
ay geldi güneş gitti
güneş geldi ay gitti...
yine geldi ay
ve yine gitti güneş
ve vakit gitmek vaktiydi
gittin
terkedilmeyi öğrendim
gelmedi bir daha ne ay ne güneş
ben ışığın zerresine muhtaç
başımı kuma gömdüm,
deve kuşu misali
unuttum terkedilmişliğimi
unuttum itilmişliğimi
dudaklarıma bir sus iliştirdim

öfkemi kinimi yüreğime damlatıyorum
sana yok acı sözüm


bir unutulmuş sevda kırıntısıyım
söylediğim sözü duyan olmaz
olmaz dinleyen
bir boş boğazın dinmeyen lakırtısıyım

çek gözlerini
ilişme cümlelerime
yüreğime inme sakın
sen bilmezsin vebalıyım

bak yeni yıla kaç kaldı
2008 in son gecesinde
ve ömrümün yarı yerinde
yalnızım
yapa yalnız...

peki ya sizin oralara beni unutan güneş uğrarmı?