Unutulmuş Derken Düşünce Suçları

Adlı adsız, bilinen bilinmeyen
yaşamadığı hiçbir şeyi yazmaz şair
gel gör ki
düşünce tarihi
özgürlük savaşçıları ve kurbanlarıyla dolu!


yazarlar,gazeteciler, çevirmenler,
karikatüristler,yayıncılar, sorunlu yönetmenler
ceza evlerinde ömür boyu sürecek çile dolduranlar....

Nerelerden Gelindi!

''Ne mümkün zulm ile bidad ile imhayı hürriyet
Çalış idraki kaldır muktedirsen ademiyetten''

diyen hürriyet şairi Namık Kemal'i
unutmak mümkün müdür?


bizim gibiler acıya gülmek ile başlar
öteden beri yazıyorum
ama bir yerde tıkandım
donanımlı bir okur isterim der


yetmedi şiir;
şiirin içindeki ritme sarılır
onunla düetli bir şiir albümü tasarlar
sakınımsız özgünlüğü
siz buluverin der


iyi bir insan olmak zorundadır
sesini, kimliğini, duruşunu,
hayata kurmuş olduğu ilişkilerini
hatta sözcüklerin içinden tasarruf yapar
öyle bir yol ki kendince hesap yapar
eksiksiz ve fazlasız


yaşasaydı acaba şair kime seslenirdi
o gün söylediklerinin üzerine neler koyardı?


mutlaka onları yâd eden bir eser yapardı
bunun bir sorumluluk olduğunu düşünür
orada bir genç kız öldürülmüşse
acısını yüreğinde duymamışsa,
ona bir ezgi ile
bir ağıt ile yanıt verememişse
ben aydın olmanı sorgularım derdi


bizim ülkemizde ölenler
ya badem gözlü olur
ya da yerle bir edilirler
ki suçüstü düşerler


doğru veya yanlış
yürekler zihin gerisi
sende anlayacaksın
ölenlerin arkasından çok şey yaşanmadığını


sonuçta
ben bu ülkenin tarihçisiyim
tutanakçısıyım
aydınıyım
tanığıyım
düşünce ve özgürlüğün bir bütünüyüm


kendimce şiirlerimle eşlik ettiysem
şu sol yüreğimdir
göçün – sürgünün
günlük hayatın
bir parçası olduğunu anlayan!


kıstırılan gözyaşlarım diyorsam
elli yıl sonra bile şiirlerimi dinletirim

bu ülkede
faili meçhul cinayetlerin olduğunu bildiğimden
fikir suçlarına derim kelepçe takılmasın
yoksa ülkemin
çağdaş uygarlık düzeyine
varma çabaları sonuçsuz kalacaktır!