Üstüne Çiçek Kır

Kaşların çatılacak aradığında, neyi neden bilmiyorsun
üstüne çiçek kır , mey kimliğine namzet
yatır gör taburesinden yaşamı masaya
dolusunca gurur porselende kaprisin
yanlış more

Kanı vursa teninin yüzüne biliyorum
soğuk banyoda yanlız düşüncelerini
çağırırsın çekincelerini okul kıyısından
bir çırpıda
otuzbeşini geçtin
öyleyse bana izin ver
böyleyse gerçek hayat , evlenelim kız..!