Utanıyorum...!

eski bir şiir bu
hala bitmemiş
ne zaman yazmıştm
gece miydi?...gündüz mü?...
aylardan hangisi
yıl ne idi
hatırlamıyorum...



sahi..hangi akla hizmet yazmışım ben bu şiiri
dur...dur...
hatırlıyorum galiba
masum kırılgan
ve suskun bir geceydi
dokunsan ağlayacak gibiydim
evet...evet..
hatırlıyorum
en kısık sesimle söyluyordum sarkılarımı
çaresizdim
çok...çok...
üşüyordum...




gitmiştin o gece benden
saat 12 idi
iki büklüm olmuştum ardından
vurgun yemişti cigerlerim
son nefesimi alır gibiydim
o ne sancıdır
o ne kıvranmaktır
alacasına çökmüştüm gecenin
yüreğimin duvar diplerine yığılıp kalmıştım
kan bileklerimden yukarı çıkıyordu sanki
kıpırtısız,
anlamsız,
öylece oturuyordum
hasretin sırnaşıklığı
çıldırtıyordu yüregimi
hatırlatıyordu yine seni
buruşuk bir sayfada
sivri uçlu kalemimle parçalıyordum yüreğimi
elanın belası gözlerime yapışan aşkın
talan etmişti beni
hangi mısrada unutmuştum seni
kahretsin!
bulamıyorum şimdi...



nereden geçti bu şiir elime
unutmuştum ben seni
hatırlamak istemiyorum
insan başkasının yaptığından utanır mı?
ben (senin yerine)
çok....çok...
utanıyorum...!