Uyu Yüreğimin Irmağı

Akşam güneşi
kızıl bir acı bırakırken
gözlerini aldım resimlerin karesinden
sesin eşlik etsin diye sesime
sesinle büyüyen
içime yürüyen sözcükleri doladım dilime.

Gün batımı
ellerini bırakırken avuçlarıma
şiirleri kıskandıran tümcelerini duyumsadım
ve içimde titreyen hıçkırıkları
gülüşünle yok saydım.
Yine sana yaslandım bu nisan akşamında.

Çarpıp kapıları ayrılığın yüzüne
akşamı senli kavuşmalara bıraktım
ve bir kez daha
yüzünde kendi gözlerimi araladım
bir kez daha koştum ırmak sesine.

Nisan yağmurlarıyla
silinirken korkularım,
gözlerinden öpen dualarımı
sana bıraktım.

Şimdi uyu,
öpüşlerimden iz taşımayan gözlerinle
uyu yüreğimin ırmağı,
tadı ömürlük
bir gün daha yaşamalıyım sesinle.

(eskilerin şiiri)........29 nisan