Üzüm Kırmızısı

Üzüm kırmızısı bu uçuşan

Kanatlarında gecemin.

Nafile, beyhude çırpınışların

Adısın bilindik deli yakamoz 

Derinliklerimin üzerinden

Arsızca kayan hoyrat

Aldanışlarım

Fena bir günce tutuşuyor

Kalemimin ucunda

Karalanır defterim

Yazılarım geçmişime söver

Kanar gökyüzüm

Alaca kanatlı sema altında

Durulur coşkun ırmaklarım

Menderesler boyunca ılgıt ılgıt

Seslenir içimden

Sen acı bir hatırasın

Yalnızlığım...

Seyrusefer lavanta bahçelerinde

Öbeklenir umutlarım

Sar sarı çiçeklerini etrafıma

Kuyruklu bir yıldızı artık

Koparalım yurdundan

Üzüm kırmızısı da olur

İlk ayrılıkların adı

Yoksa bu sevda

Yine arşa ziyan

Hüzne açılan pencerelerin önünde Menekşe olamam

Yalnızlığımla da övünemem asla

Akşam sefasına inanırım

Açmam açamam karanlığına,

Gecemin son sesi ol bana

Uyuyalım

Kendi varoluşlarımıza aldanıp

Başka bir sabaha uyanalım

Umut eker yüreğime

Kan kırmızı

Sevdaya yol alır çiçeklerim

Bahardır ilk istasyon

Kırmızıdır kod adım.

Yol alır

Senle sensizlik...

Dem alır

Benle bensizlik

Olalım olgunlaşalım

Çünkü

Üzüm Kırmızısı bu

Bir YANILĞI değil

Mahsen mi

Mabet mi

Mahremiyet onurluca

Saklandığımız

Adın aşk...

Bir, 2, üç

3, iki, 1

Adımız şarap

Ve aşığıyız hâlâ

Ondan ki

Üzüm kırmızısı,

Bil ki bu sevda

Mualla

Tcpassenger_ierdogan