Vaat

kan kokusu duyuluyor uzakta
mahrum bir hayatın sahnesinde çıplak
bütün vaatlerimi bırakıyorum geceye
karanlığın dini imanı aşk olmuş
yıldızlar seferde
dayanacağım diyor bir şair
üzerinde yeminler kefaretsiz kalıyor
çünkü yırtık ceketinde anılar gizli
hep bir varmış bir yok olmuş
ömrün ayrılığında hicran vakitleri

gidiyorsun sen de
bir eski denizde gemiler gidiyor
kan kokusunu duyar gibi gidiyorsun
beraat edilmiş bir hayattan sonra
sonra kan kokusu duyuluyor uzakta
küs kalmış bir kader ile hayat
el ele tutuşuyor acılarım
sen bilmiyorsun
bitiyor oysa bitiyor yarım kalmış uykularım

bahar gelir gibi gel
çocukluğumun olmamış merasimlerinde ant gibi
ah eder gibi gel
çünkü kan kokusu duyuluyor uzakta
uzakta öyküsünü yitirmiş bir adam gibi
bütün bir hayatın parçalanmış yalnızlıklarında
ben yüreğimin başkentinde gizli
sen ihtilaller içinde
kan kokusu duyuluyor oysa uzakta
ruhum aminsiz bir dua
duada seni çağırıyor aslında
bahar gelir gibi gel
kimseler yakın değilken ızaklığıma

kan kokusu duyuluyor uzakta
bitmemiş bir kitabın tozlu yapraklarında
gözlerin büyümemiş bir çocuk
içinde harflerini saklıyor aslında
adını soran olmaz
olmaz bir sofrada doymaz aşka
sonra unutulursun
yaşanmamış günlerin vebali üzerinde
kah kaybolursun kah aranırsın
oysa gel diyorum ben
sen yalnızsın