Vazgeçemediklerim

Kuş tüyü füsunlarla örülmüş sözlerim vardı benim
Her esareti boğabilecek iri ellerim...
Kara kışların kökünü kurutabilecek gözlerim vardı benim
Ayazda kalmış bir kedi yavrusu gibi merhametim...
Şimdi
Her şeyden vazgeçtim
Yaşamaktan bile!
Allah seni kahretsin!

Gün doğarken uçurduğum umutlarım vardı benim
Akşam mabedine dönen sevdalarım
Yastığıma başımı koyduğumda uykularım vardı benim
Yüreğimi süsleyen sıcacık rüyalarım...
Şimdi
Her şeyden vazgeçtim
Yaşamaktan bile!
Allah seni kahretsin!

Her dokunduğunda titreyen bakışlarım vardı benim
İnsanın içini ısıtan dualarım
Asırlardır ezbere bildiğim yarınlarım vardı benim
Düşlerimde asilce büyüttüğüm aşklarım
Şimdi
Her şeyden vazgeçtim
Yaşamaktan bile!
Allah seni kahretsin!

Bir selama karşılık binlerce selamım vardı benim
Ağlayan her kalbe koşan duygularım
Dost bildiklerime sonsuz güvenim vardı benim
Her düşene hayat olan yağmurlarım...
Canımdan öte can bildiklerim vardı benim
Yalnızlığa derman gördüğüm sevdiklerim...
Vazgeçemediklerim!
Çaresiz ömrümü görmezlikten geldiniz
Oysa o kadar susuzdumki şefkate ...
Sığındım hep şiire gazele...

Şimdi
Her şeyden vazgeçtim
Yaşamaktan bile!
Allah seni kahretsin!