Ve Artık Sensiz Kalamıyorum

İçimdeki suskunluğun efkar saati gelmiş olmalı
Bu saatler de ben bir seni yaşar bir seni düşünürüm
Hayal içindeyim kendimi bilmez adımlarla sana doğru yürürüm
Aklım sen fikrim sen bilmem ki ben ne eylesem

Bu saatlerde denizlere hüzün yağmuru düşer
Ay çekilir gölgeye kumsala suletin düşer
İçim seni özler düşlerin yüreğime düşer
Ey sevgili içimde ki ses hayallerine bir perde çeker

Bu saatler benim hüzün vaktim
Ayda çekilmiş köşeye gece gene bana kalmış
Düşlüyorum hayal ediyorum yanımdaymışsın gibi ?' seni seviyorum ?'
Bunu da sadece kendime anlatabiliyorum

Acı saatlerim bunlar bu kumsal bu deniz sen yoksun diye ağlar
Hala sana kavuşmadığımdan olmuş olmalı bu özlem
Bu beklemek çıldırtıyor beni seni yakından gördüğüm o gün bayramımdır benim
Ve o gün özlemlerimin bitişidir ki içimdeki bu acıda bu isyanda bir netliğe kavuşur nitekim

Gece yavaş yavaş bitiyor gözlerimde bir ümit gene hayale aldanıyor
Serabın geçiyor karşı kumsaldan aldanır gibi olup susuyorum
Özlüyorum acı çekiyorum efkarım artıyor
Ve artık sensiz kalamıyorum